qabırğa

qabırğa
is. anat.
1. Fəqərələri döş sümüyü ilə birləşdirən qövsşəkilli sümük. İnsanın yeddi cüt yuxarı və beş cüt aşağı qabırğası vardır. – Qabırğalar yastı və mötərizə şəklində olub, fəqərələrin yanlarından qabağa doğru uzanmışlar və döş qəfəsinin yan divarlarını təşkil edirlər. Balakişiyev.
2. Bədəndə qabırğaların yerləşdiyi yer; böyür. Yan qabırğası əzilmək. – Qarovula tapşırmışam ki, içəri girmək istəyən kimi, bir güllə vur qabırğasına! M. S. O.. İskəndər kişi qabırğasına dəyən zərbələrin şaq- qıltısı arasından Bahadırın çığırtısını da eşitmişdi. M. Hüs..
3. Bir şeyin kənarı, yanı, bir tərəfi. Samovarın qabırğası batmışdır.
◊ Qabırğa vermək – 1) əyilmək, yıxılmağa meyil etmək. Bu divar, deyəsən, ortadan qabırğa verir; 2) qulaqardına vurmaq, özünü bilməməzliyə qoymaq, özünü arsızlığa vurmaq. Qabırğa kimi əyri – islahı çətin olan tərs adam haqqında.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • qabırğa — (Cəbrayıl, Qax, Ucar) 1. cağ (arabada) (Cəbrayıl). – Qabırğaları sındırma 2. kirəmit düzmək üçün evin üstünə üfüqi qoyulan taxta, ağac (Qax, Ucar). – Oturacax evin qabırğası vurulup bugün (Qax); – Qabırğa şam ağacınnan da olur (Ucar) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • qol-qabırğa — is. Bədənin qol və qabırğalar olan hissəsi. Qol qabırğasını əzmək (qırmaq, qırıb tökmək) – döymək, əzişdirmək, kötəkləmək. On il bundan əvvəl Zeynəb bircə vaxt namazını keçirsəydi, anası onun qol qabırğasını qırıb tökərdi. Qant.. Qol qabırğasını… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • şərsuf — ə. qabırğa sümüyünün qabaq tərəfindəki qığırdaq …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • qabırğalamax — (Göyçay, Ucar) evin üstünə qabırğa (b a x qabırğa 2 ci məna) düzmək, vurmaq. – Ussalar damı qabırğaladı (Ucar) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • çəpərə — I (Bərdə, Mingəçevir, Zərdab) balıq tutmaq üçün əl toru. – Bir çəpərədə dörd xaşam balığı tutdum (Zərdab); – Çəpərəni gət gedəx’ balıx tutax (Bərdə) II (Cəbrayıl, Yardımlı, Qarakilsə) toyuğun qabırğa hissəsi. – Çəpərəni özün ye, mə: ayrı ət ver… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • qavırğa — (Şəki) bax qabırğa (2 ci məna). – Öyün üsdünə iki yüz qavırğa lazımdı …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • sallama — I (Gəncə) yanlarından qızıl, gümüş və s. bəzək şeyləri sallanan toqqa. – Belində sallama toqqası var II (Balakən, Cəbrayıl, Füzuli, Göyçay, Xocavənd, Kürdəmir, Laçın, Şamaxı, Zaqatala, Zəngilan) 1. asanlıqla qoşmaq üçün arabanın qolları altına… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • zil’ — ə. 1) qabırğa; 2) böyür, yan; 2) həndəsi cismin yanlarını təşkil edən xətlərdən hər biri …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • miyantəng — is. <fars.> Ətin budla qabırğa arasında olan hissəsi …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qabırğacıq — is. Kiçik qabırğa …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”